3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1167
Okunma
Dilimin ucunda yazamıyorum.
Ölmeden kabrimi kazamıyorum.
Nefsim az desede azamıyorum.
İki yol ayrımı seçemiyorum,
Bir eğri bir doğru geçemiyorum.
Sözümün sonunda ağlamaklar var.
Çaresiz el kolu bağlamaklar var.
Bazen dere olup çağlamaklar var.
Uçarken vurulmuş bir kuş gibiyim,
Anlattıkça bitmez bir düş gibiyim.
Misali, uzanır gaibe doğru,
Ne haltlar yedide başı hep eğri,
Vura vura eskitmiş vucutta böğrü.
Dur, Kafdağı’ndan geçemezsin sen,
Manayı kaf-kefden alamadım ben.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz