Sim siyahtır gök yüzü, nazaramı delalet,
Yaprak ulvî bir kubbe, kuşlar sessiz altında.
Rüzgâr tavanı döver, toprak ister adalet,
Semadan yakut inmiş, taşlar vebal altında.
Sıkıştıkça toprağa, başlar vebal altında.

Hayatın ne kölesi oldum, ne zamparası,
İffetin bütün başı, iki dudak arası,
Koşarak gelir nefis, ister hava parası,
Kurtar beni seccadem, yaşlar vebal altında.
Sıkıştıkça toprağa, başlar vebal altında.

Külden bir hisar yapmış, bu dünya’nın amiri,
Sâlavat zikir yapar ruha güzel tamiri 
Bu rüya hayır olsun basın kızğın demiri 
Karanlık gecelerde, düşler vebal altında.
Sıkıştıkça toprağa, başlar vebal altında.

Sırtına yüklediğin imansa ne büyüktür 
Vebal omuzların da taşıdığın bir yüktür,
ALLAH Bismillah deyip,kör şeytana diz çöktür,
Sabır diye sıktıgın, dişler vebal altında.
Sıkıştıkça toprağa, başlar vebal altında.

Ezan_ı duyan kalbim sevincinden burkulur,
Bir tarafım bükülür öbür yanım sarkılır,
Cehaleti taşıyan, imansızdan korkulur, 
Bir birine çatılan, kaşlar vebal altında.
Sıkıştıkça toprağa, başlar vebal altında.



Harun Yıldırım