Varsayalım erguvanlar uzanmış olsun boğaz boylarına,
yalılarında eskitme eğlenceleri,
karartılmış gecelerin vaz geçilmezleri olsun .
anason kokusu
kırıtan avratlar gibi göz kırpar ruhuma

ben kudurayım

oltacılar solucan bozuntusundan medet umarken
fakir Orhan’ın hayalleri kumsalsız .

rumeli kavağında
bir ayağı çukura hasret
şıp sevdi gönüllüsünün mekanı
istimlaktaydı.


annemin yaptığı keki yemeğe vakit yok.
fesleğen kokusu
fakir fukara avuntusu gibi,
mezesiz manzarama
bir kadeh rakı
lüks sayılır şimdi.

sidik yarışı bile kazanamamışım
Turgut uyar misali işesem şehrin bir köşesine
yaz ortası yakar bedenimi vakitsiz yıldırımlar

şansı tanımam
bulduğum tek beş liranın sahibi
salya sümük ağalayan bir çocuktu
üstelik annemin yaptığı kek çok tuzluydu.

bir kıza tutulmuşum
şarkının nakaratında.
elleri çekiç sallayan,
kundura kalfası gibi nasırlı.
her el tutuşmamızda
içim gıdıklanırdı.

solucan,balıklarla dalga geçerken
annemin keki halen çok tuzlu.

taksim yine dopdolu

bir elin yedi parmağı gibiydik
en sevdiğimiz oyun misket
ayrıldılar!
onlar misketi ne sandılar !!

cam kavanozda
mühürlü kağıtlarla
kadercilik oynarken

taksim kaynıyor

solucan kurtuldu
annemin keki halen çok tuzlu
bu günde aç kaldık.

Allah’a hiç isyan etmedik
edepsizliğimiz düşlerimizde hapisti.
ama
yine de
hayyam misali kör kütük sarhoştuk.