ilk yazdığım menekşe kokulu mısraları hatırladın mı
hani bahar çiçekleri envai çeşit açtığı anlardı
ılık bir meltem okşardı dudaklarımızı
gecelerin karanlığına aydınlık düşürürdü aşkımız
masmavi gökyüzüne uçuşurdu sevda türküleri
Yeditepe’nin kırlangıçları kanat çırpardı öpüşlerimize
yarenliğimiz soluksuz sürüp giderdi mevsimlerin akışına!..


tarihe iz düşürecektik aşkımızın ölümsüzlüğüne
kıskanacaktı İstanbul’un aşka susamış karasevdalı martıları
Kızkulesi küskünlüğü bırakıp sarılacaktı boynumuza
boğazın serin sularında endam eden yelkenler coşacaktı
Piyer Lotti’nin efsunkar ikliminde buseler susacaktı
hayallerin karanlığına yıldız gibi doğarken sen
gönlün çağlayanlarında çılgın sevişlere bırakırdım özümü!..


aşk bir masal mıydı kaf dağlarının ardına sürgün gidecek
yüreğimde ayazlı kasırgalar tüsinami yaratacak
kızıl gülüşlerinden bir ömür kan damlayacak
yakın bildiklerin düşmanca el olurken aşk sönecek
puslu düşlerin vadilerinde sessizce kaybolurken
ağıtlarıma sarıp sarmaladığım aşk ebediyeten bitecek
ve sen bedduların ölümcül kokularında çok sürüneceksin!..


Zafer Direniş
...

16 Aralık 2014 Salı 13.50 Lahey