Rüzgar esiyor yine deli deli
Yazdan kalan ne kadar kırık kalp kırıntıntıları varsa
Kuyruğu kopuk uçurtma gibi taktı peşine
Ordan oraya sürükleyip durdu kuru yapraklarla



Gurbetin o sisi nemi kere sürülmüş gözlerime
Ömürden bir bahar bir yaz bir eylül daha geçti gitti
Kurduğum hayeller vuslatın yolunda toz olup geçti
Rüzgarlar saçlarına kuru yaprakları savurunca sevmiştim
Biliyorum sonbahar hep ayrılıklarla hüzünlerle anılır
Bana senden kırık kadehte bir damla aşk/la ayrılık düştü
Kadehin dibinde kalan bir yudum aşk/tı payıma düşen
Bir damla aşk/ sundu kader bana



Bin kadehti kırılan ,gönlüm
Şimdi darmadağın ellerimde
Daha adını koyamadım bu sevdanın ,ne dün ne bugün
Yarı/m kalmış bir memû- zîn efsanesi oldum şimdi
Kanayan içimin küslerine senden sonra gelen nevbaharlar yazlar nâfile



Yağmur olup damla damla toprağa karışmak vardı şimdi
Belki içimin kırıklarına gülistanda bana bir gül düşer
Kıyıpta bakamam aynadaki hayaline
Yar korkarım gidersin diye
Kalbimin incesinde onulmaz bir yara bıraktın
Dolaşır durur sesi pervasız rüzgarlarla
Biçâre bülbül gibi inler ,"sen diye diye ..



nurcihan