0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
845
Okunma
Yâr!Yâr diye geçti ömrün;
Nerde ki o peri, gönül!
Onca zaman izin sürdün;
Geldi mi ki geri, gönül!
Meyyal olma, dedim sana
Dinlemedin, defalarca…
Şimdi bulandın efgâna;
Bildin mi haddini gönül!
İkrar verip dönen kimdi?
Seni koyup nere gitti?
Ne gezersin zârı şimdi?
Etti, kendi buldu gönül!
Yönünü döndün Hudâ’ya,
Gün diledin el açıp da.
Hayrolsaydı vuslatında
Kalır mıydı geri, gönül!
Şimdi otur biraz dinlen…
Rabb’e sığın, O’na gizlen…
Kara zülften, yeşil gözden
Uzakta dur beri, gönül!
Uzakta dur, beri, gönül!
Muhsin Kerem YILMAZ
