Ne güzel masal yazardı parmak uçları kadının
Şiirler içtiren geceye inat
Dökülürdü ay yüzüne perçem perçem
Sonra kadife parlaklığını dökerdi
Ardından ebru bir güzellik yayılırdı
Suya öyküler yazardı binbir renkli gökkuşağı eşliğinde


Sen beni binlerce öyküde sezinledin belkide
Yazılmayan öyküler köle pazarlarında
Mülteci sevdalarda haraç mezat
Köle pazarlarında utanan sevda kızılı gibi
Sonra terk edilen şehirler utanırdı
Ardından sıradan insanların yaşadığı kentler


Hırpani görünümlü sevdalara köle aşklar türedi
Turap altına gömülen döşler çürüğü gibi
İsli bir şiirin zengin yalnızlığı gibiydi efkarlı ömrüm
Haydi çekinme bu şiirde sen yoksun oku kimliksiz öyküyü
Sonra yık masal dağının tüm burçlarını
Ardından süzülsün kaf dağına mavi kanatlı yüreğin



mahmudiye düzkaya