ezberi ;eksik sözcükler dolaşıyor, yalpala yalpalaya
sayfalarda anlamsız sûaller bir dolu düş yığını
dersinki bir mavi okyanusta yarışıyor ıslanmamak için
sararmış ucu/yanık eski yapraklar
el ayak çekilince
bir birleriyle mum işiğinda
hep yarışta ...



yıldızsız ;
gecenin yeis karanlığında ağlar bir çocuk
düşlerinde nar tanelerine ,basmamak için çok korkmuş/ olacakki,
gecenin koynuna kanat çırpmak istiyor bir an önce
annesi bırakmaz bastırmış çöcuğu sütü çoktan çekilmiş döşüne .
inletiyor yeri göğü lâl ,kâinat çeperine çoktan nâl sus ile çekilmiş
gecenin soğuk kollarında ağıtlar, ah şu ağıtlar dile geldi yine .....



toprağın kokusuna aşık her bir nâr çiçeği her biri bir mîheng taşı !
güneşle yeniden doğmak adına özgürlük adına bir yemindir ..

şairin kaleminden kipiklere ağlak buseler damlayınca dek
vuslatı bu son bekleyişidir yıldızı küs gecenin karanlığında .
keder yapışmış lehçesi melez dimâğına kadının
ta ilkokulda ,hep bir ağızdan yeminler ettik oysa dedi
sadece utandık korktuk ,hiç ağlamadıkki kimliksizliğimize .



yeter hayat kalbimde ne çok âhlar biriktirdin
saçlarımdaki griler umurumda bile değil
kalbimde kırdığın bu kaçıncı aynalar
gidiyorum işte vuslatın yollarına toz bile olamadan
felek kırdığın o kırmızı narlar yalın ayak karıştı toprağa ,
bir gün hesabı peşin alacak senden bu hayatlar
incelttiğin acılar, vurdu kendini,
toprağın bağrına nadasa ,bu yetim kalmışlık hep bize/mi ?



kaç zaman oldu yollar kar tipi palandöken yol vermez
cudi/de asılı kaldı zamanın muştusu
gelmezki güzel şiirler ..
acılar yorgun !
kendini bırakır toprak anasının kollarına
yetimlik bitti işte, bu zulüm niye_ki ?


"Pepûû

Kekûû
Kî kir?
Min kir
Kî kuşt?
Min kuşt
Kî şûşt?
Min şûşt
Ax! ax! ax!"



nurcihan