BEN MİYİM YOKSA BEN ZANETTİĞİM SEN MİSİN ???

Gün gelir boğulurum yıpratılmış buruk sayfalarda.
Yırtılır en sahte kelimelerim buruşmuş elleriyle
Sözlerin yabancı gelir mısraların giden yolun seyrine.
Hangi gün dönmek istediğini sorarsın kendiNE
Yâda yorgun gözlerin dökülür mısralara.
Cevabın farkında olmadan kitabın köşe başında oturur
Sen ise daha başlamadan bitişin öyküsünü kurarsın
Sınırsız sorular takılır aklına,
Başlamak başlamaktan kötüdür dersin
Ve kendini soruların kalabalık caddesinde bulursun.
Pişman olursun.
En yabancı kirli yüzlere uzanır elerin.
Peki dersin bu ben miyim yoksa ben zannettiğim sen misin?
Deyişlerin uzak memleketin en mahrum kokusunda çözülür.
Farkın damısın çözülmeyen sorular birikir unuttuğun geçmiş zamanlarında.
Yavaş, yavaş geçmişine boğulan cevapsız soruların çıkar.
Geleceğin direnir en sahte senaryolarına.
Sonra yaşantının hep geçmişinde saklı kalan mahkûm olursun
Gelecekte unutulursun ve geçmişin açılmadığı sayfa olup gömülürsün…

YAZAN: TAYFUN YORGUN