Bayram mıdır seyran mıdır?
Gülüşenler yıldız mıdır? Ay mıdır?
Ağaçların saçlarını okşayan, Karayel mi? Sam mıdır?
Bana müjde, sana müjde getireni, Melek mi? Kur’an mıdır?
Bakın veda tepesinde acep, toplananı var mıdır?
Medineli gençlerin bir sevdiği var mıdır?
Yoksa “Tale’al bedru aleyna” Söyleyen onlar mıdır?
Kalk gönlüm biz de gidiyoruz,
Nurdağı’ndan yürüyoruz,
Aşk vadisinden, veda tepesinden Medine’ye gidiyoruz.
Ey sevgili, en sevgili!
Söyle bana ey Resul!
Hâlâ sana benim gibi, deli gibi bir yananı var mıdır?
Tutuşur yüreğim, döner dururum.
Hasretin içimde dinmez, yanar dururum.
Aczimle baş başa kalırım,
Birden ismin gelir aklıma:
Ahmed-i Mahmudu Mustafayı çok seveni;
Ona olan bir hayranı var mıdır?
Sana olan sevgimden,
Birden mırıldanır dururum.
Dökülür dilimden ninniler, şarkılar, türküler:
“İn nilte ya rihassaba ila ardil-haram,
Belliğ Selami ravdeten fihan-Nebiyyul Muhterem.”
Ne güzel gece!
Yine bir kutlu gece.
Sevenler sevdiğini daima hatırlarmış.
O Kutluyu bu gece, kutlayanı var mıdır?