keten helva şiir

bir uçtan diğer uca
en dipten en tepeye
savrulduk postundan edebin
pespaye hep ecnebi mısralar
saçılmış cihanşumul sokaklara
pervasız hem transparan imgeleri
koparmış alttan üstten ilmekleri zincirleri

tarzım marzım
forsum korzum
bu madalyonum
bu da kurdelem
hem broşum bak
meraba nonoşum

<zamane / zıpır şiir>
başköşeye oturmuşum
sırnaşıyor durmadan
nasılım ama
kız len bana baksana
aaaaaaaaaaaaaaahhh
heyy koçum sana dedim
haaaaaaaaaaaaaaahhh
mucuks mucuks mucuks
muuuuuaaaaaaaahhhhh

bakmaktan gözümüzü
sevmekten özümüzü
kızarmaktan yüzümüzü
bir türlü ulusça alamadık
aşufteyi bi güzel
dibine kadar hazmederek okuduk
yani doğrusu korkunç güzel bulduk !

özünde hiç tanıdık yoktu
yabancı dersen yok yoktu
mübarek sanki çağdaş Antalya
bodrum kemer kapatokya
tur kıskandı Alanya hem i.konya

sonunda hiper vitrinlerden
rüküş silikonlu spikerlerden
döviz tutkunu kalantor kalemlerden
cümbür cemaat pespayelik
ata yadigarı edebim şiire sıçradı
sıra sıra ihraha neden gaflar
kobra zehiri gibi ürkünç laflar

kulaklar epeydir alışıktı
biçare zihinler karışıktı
geleceğime aleni ihanet
bu
göz baktı gönül aktı
radyasyon gibi gizli gizli içimize işledi
sonunda çok sonunda tümör olup canımızı yaktı

kulaklarımız kirliydi
üst beyinler yetmedi
nazarıyla gayri ihtiyari
alt beyinlere de girdi
ne idiğü belirsiz
yeni yetme ukala lakırtılar
ne kadar da sırnaşık
ne desek,demesek boş
şiirlere sirayet etti sonunda
edepsiz
kanser huylu pis zehirli sarmaşık

olmuşta
ne mi olmuş
çık pazara bak
sonunda
on timinna fındık
bir cumhuriyet olmuş.