Dört duvar bir kapı, perdelenmiş iki pencere
İçinde bir adam, dertleriyle hançer hançere
Öyle insafsızca ittiler’ki, dert’ten dertlere
Ben tükenmişim, mahvolmuşum umurlarındamı...

Anlamıyorlar’ki derdimden, bu küflenmiş duvarlar
Senin çilen, senin çırpınman, bitmez diyorlar
Kâbusum olmuşlar, rüyalarımdan gitmiyorlar
Kaderimmiş, çekecekmişim, umurlarındamı...

Dağ dinlese dayanmaz, çektiğim çilelere
Volkan olup patlar, döner kıyametlerden yere
Her ahı’mı götürecekler, gittikleri yere
Volkan olmuş, kıyamet kopmuş umurlarındamı...

Gecelerin sessizliği, çöktüğünde üstüme
İnce bir sızı iniyor, namuslu yüreğime
Dur..! akıtma o yaşları, desemde gözlerime
Yürek sızlamış, yaşlar akmış umurlarındamı...

Küssemde hayata, etsemde bahtıma intizarlar,
İntizarlarım bazen, ciğerlerimi yaralar
Bende bu yürek oldukça, benliğimi parçalar
Yüreğim kırılmış, gidenlerin umurlarındamı...

Cemal İNAN