Yine geldi şiir vakti
Ay ışığı gibi, açığa çıktım
Öyle uzun uzun, dertleşmeyeceğim
Hiç sevmem çok konuşmayı
Saatlerce düşünsem de, sorgulamayı
İlk bahara benzer
Aralık ayları

Körpe körpe, yazacağım
Yaz yağmuru gibi, geçen
Yılları 

Sessizce kuş gibi uçup
Sele kapılmış benliğimin
Kalelerini inşa edeceğim
Tek tek
Yıkıp yıkıp

Yapık saçlı, 
Sümüklü bir çocuk gibi 
İğrenmeden hayattan
Oynayacağım
Yap boz oyunlarını

İçerlemeden esaret dolu yılları
Gölgesine sığınmadan, masumiyetin
Mağduriyetsiz yaşayacağım

Yenik düşmeyecek dizelerim
Afallamayacak isyanım
Gücümü kullanacağım

Sönmeyecek içimdeki, terelelli heves

Silahımı her gece, dolduracağım
Düşünmeyeceğim yarından, sonra
Değişecek olanı

Bilirim değişmez
Tas tarak oranı

Nasılsa yine akşam olacak
Sonra yine sabah

Ay ışığı gibi, 
Açığa çıkacağım

... Şiir olup