Gurbette seni düşündüm memleketim ;


Ayazın işledi birden iliklerime ,dayanılmaz soğuk dışarısı
Babam işten gelmiş üstü başı hep kar .
Ah ;babacığım soğuğa karşı ne de güçlüydün
uzun boyunla dimdik yürürdün eğdirmezdi soğuk fırtına boran seni ..

Yollar kapanırdı kardan ne otobüs ne fayton vardı...
Atatürk üniversitesinden eve kadar yürürdün geceleri ,
Ne soğuk ne dışardaki aç kurtlar, hayrandım azmine babam.
Adam gibi adamdın sen ...

Ürperdim zerrelerimle ellerim buz ,
Zinet anamın bana ördüğü tiftik eldivenlerim hani ?
Hani nakışlı yün çoraplarım ?
Üşüyorum çok üşüyörum yine çoktan çiğ tuttu her yanım ...
Anladım ne kadar-da sıcak olsa evim , ben doğuluyum hep buzum karım
iltihaplı romatızmalarım ordan bana kalan
Avrupadaki doktorda çare değil
Bir yanım hazan bir yanım ayaz .
Sanki içimde kibritçi kız ve mendil satan kardeşi var .
Üşüyor kibritçi kız !
Kalbimde,lapa lapa karın altında kibrit ve mendil satarlar
Ne olur bir kibrit alın ,
Kendilerine ,bir yarım sıcak somun ekmeği alırlar .
Isınır belki soğuktan moraran küçük elleri
Belki bahar olurum çiçek açar heryanım .


Kış uzun....
Kış çetin ...
Bahara daha çoook var ....
Godide beşe geçiyor koşun çocuklar koşun ,
Bardak bardak alın
Yerken masal anlatsın pamuk dedeler pamuk nineler ..

Kibrit ve mendilde alın ısınırım ,ısınırım belki,
Bahara daha çoook var ...


nurcihan