Günlere kıymetini veren kulun ameli
Rabbine ibadettir bu kıymetin temeli.

Cuma ne, Cumartesi, Pazar nedir bir düşün!
İnanan yüreklerin tesellisidir peşin.

Cuma günü Camiler müminlerle dolacak.
Kıymetini bilmeyen pişmanlıkla solacak.

Cumartesi Havra ’ya Museviler koşacak
Pazarlar Kilise ’de İseviler coşacak.

Dört kitabı hak bildik; peygamberler hakikat!
İnanmayan münkirler, derler buna: “Hamakat!”

“Aldanan kimdir?” dersek: Elbette, “İnançsızlar!”
Onlara acırım da burun direğim sızlar.

Azıp sapmış münkire o “şiddetli ateş” hak…
Tövbekâr olan kulu Hakk bağışlar muhakkak.

Rabbin bilirken seni; sen, Rabbini bilmezsin.
Beş vakit davetlere kulak tıkar, gelmezsin.

Sanırsın ki dünyaya kazık çakar, ölmezsin…
Ahretin için günü beş vakide bölmezsin.

“Ölüm ardında hayat yoktur” diye, bin eymân
Edenlerin nefsine, asla yoktur bir emân!

Bin yıl ömrün sonunda hatırlatıldı Peyman;
Dünyaya sultan iken, O Hazreti Süleyman.

Her günün kıymetini ayrı bil, mümin kardeş!
Musallaya varınca beş vaktindir sana eş.

Muhacirim, söylerim sözüme ömrüm adar.
Yok kıymet-i harbîsi ömrümün tövbe kadar.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
07.12.2014 – DENİZLİ.