Hayallerimi giyindim
tenime
Umutlarımda ıslandım yine
bu gece
Hasretliği mi soludum
nefes nefes
şarkılarımı söyledim
sessiz çığlıklarım da
gönül tarlama
yarınları ektim
en mavisinden
şiirlerimi boyadım
kendimden kaçtım
dört duvara çarpa çarpa
klasik müzik dinledim
gayrı dayanamam
ben bu hasrete diyordu
Johan sebastian bach
en son resmine baktım
Leonardo da vinchi nin
tepeleri tırmanan trenler
ayrılamam senden asla
diyordu defterim kalemime
yine de şahlanıyor amman
gönlümün sızıları
nazende sevdiğim yadıma düştü
mısraları
tanrı dağlarında yankılanırken
bir kez daha
okudu yüzüme hakim
karar
sen sana
sen yalnızlığa
mahkumsun dedi
bir ömür boyu
oysa
sevginin kaldırma gücünü
henüz bulmuşken
edison
gönül ağrılarım
einstein e izafiyet formülü
kasavetli kaldırımlar
şiir olmuşken
Necip Fazıl a
duvarlar üstüme üstüme
keşfedilemeyen
bir ben ben den öte... Ufuk Çizgisi ( Okuyan Tek Yürek )
Gönen/06/12/2014