//Yumuş buyurma anne, acelesi var
Ecelimsi düğünümün
Bilirsin, sevmem ama
Çeyiz düzmem lazım//

Aynadaki mankurta
Yetmiyor artık
Dev bir soru işaretinin gölgesinde kalmış cevaplar
Üflediğim sular içmeden donuyor
Yanıyorum
Silgim yetmiyor
Rezerve edilmiş acıları silmeye
Arttıkça artıyor, hissetmiyorum
Sağ elimi sol elimle kırıyorum
Sol elim şikâyetçi benden
Her şey bana ilham, tuhaf şiirler yazıyorum
Şiirler alınıyor
Şairler kalem kırıyor
Ahmakıslatan oluyorum
Özrümü kabul edin
Kendimi ıslatıyorum sadece
Aşk denen bir şey varmış duyardım
Öğrendim ki diğer adı kâbusmuş
Vazgeçiyorum

// Anne şiir yazıyorum, kızıyor musun//

Havva’dan miras kalmış
Âdemsiz kırk yıl
Mükellef sofralar kuruyorum
Kurtlar uluyor…
Geçliğim rehin kalmış çocukluğumda
Ömrümü veriyorum takas kabul etmiyor
Ederi nedir diye soruyor alıcım
Bedelsizim…
Bir yolcu bekliyorum azığında ölüm olan
Aheste aheste geliyor
Hadi gidelim diyorum
Oysa
O yana baksam korkuyorum


// Yumuş buyurma baba, bilirsin tembelim
Soru da sorma
Bilirsin
Cevap veririm //