Ey mezarcı
İnsanlığı katlettiler
Gecenin zifiri dehlizlerinde
Kaz kazabildiğiniz en derin çukuru
Ne bir taş olacak başınızda
Ne bir Fatiha ne bir dua
Düzle gitsin üstünü
Kemler bir daha yeşermesin
Sevgi sarsın her bir yanımızı
Öldürülmesin insanlar
Kesmesinler çocuk başlarını
Allahın adıyla

Zulüm etmesinler mazluma
Kına ağacından kanlar aksın kızıl kızıl
Yeşil çimenler göğe uzansın
Ezilip eziyet görmesin
Duaya açılan her el
Rahmete belensin
Asit yağmurları yağmasın
Toprağın üstüne

Ahmed-i Muhtar şefaat etmesin
Hızır yetişmesin
Ali Zülfikar’ını çalmasın
Sırat geçit vermesin
Arasat alev alev yansın
Sır-ı insanda görmeyene

Unutma bir damla suda ki deniz
Bir kıvılcımın içinde cehennem varsa
Kötülüğü günün içine çekenler
Unutma bu dünya sana da kalmaz

Bilmem kaçıncı ada
Kaçıncı paftada
Bir mezarın olacak nasılsa…

____________________________________________________

Ölümden korkmak ne kadar acı,
Yapılacak daha çok işler varken
Nerden çıktı bu yabancı,
Bu zalim dünyada yaşamak bu kadar zorken,
Vur kazmayı toprağa çekinme mezarcı

Son gideceğim şehir olsun
Ne oldum dünyanın ilki,
Ne son olacak çekilen acı
Vur kazmayı toprağa çekinme mezarcı...

Güzel dizelerle katkıda bulunan Nuran ÖLMEZ cana teşekkür ederim...