Neydi yalnızlık?
Beni sıkı sıkı sarıp sarmalayan
Ara ara derin bir hüzne salan
Belki bir arayış
Arananın ne olduğunu bilmeden…


Bir türkünün damarında kan ağlayan
Bağlamanın bam telini dağlayan
Gönül gözünün sele dönmesini sağlayan
Oysa içimde ki hüzünlere rağmen
Yüzümde tebessümlerle dolaşan
Ben değil miydim?
Ne çok kalabalıktı çarelerim
Yinede içimde ki yalnızlığın kalabalığını
Bastıramıyordu…


Şiirin satır aralarını adımlarken
Mazinin postal sesleriyle devrime uğramak
Kelepçeli yüreğinle parmaklıklar ardından bakmak
Özgürlüğün bir adım önde olduğunu bilmek
Ve o adımı atmaya cesaretinin
Olmadığının farkına varmak
Yapabilir miydim?
Hayallerde gerçekleştiremez miydim?
Yalnızlığımda ki kalabalıkları dağıtabilir miydim?
Yalnızlığımla yalnız kalabilir miydim?


Resimlerde aramak yalnızlığı
Durduramamak
İki fotonun birleşmesiyle başlayan hıçkırığı
Arasında saklamak, gizemimde ki gizemliliği
Bulunmak için saklanmak belki de
Bir gün çıkabilir diye
Sobe diyecek biri…


İki küçük eldi ceplerimi karıştıran
Buldukları ne varsa alıp
Sevgi dolu yüreklerini koyan
Acıtmamalıydım
Kanatmamalıydım
Canımda can olanlarımı
Beyazdı onlar, özgürlüktü
Maviydiler, geleceğimin umudu
Sarı kızıl güneşimdiler
Sadece onlarla vardım…


Peki ya ben?
Ben ne olacaktım?
Var olmanın ağırlığında hafif yalnızlığım mıydım?
Yoksa
Var olmanın hafifliğinde ağır yalnızlığım mı?


04.12.2014___________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş