Belli değil mi kaderi,
Dalında solan yaprağın?

Neden gerek duyulur
Papatya fallarına? ?

Pamuk ipliğine mi bağlı güven- tevekkül
Dolanmış birbirine safiyet’le, zafiyet
Med-cezir duyguların kıskacında tefekkür...

Ateş-böceği misali,
Bir görünür, bir yok olur umutlar!
Kurumuş kaynağı, gözeler suskun!
Yağmur duasında dere yatağı;
Hayalleri, hasretine teselli...

Döner mi devran?
Yeniden çağıldar mı dereler,
Yeşerir mi kıyıları?
Kim bilir...
...
Düşler kurulur çocuksu,
Asimetrik...

Yansımalara göre şekillenen
Gölge boyları gibi;
Değişken duyguların sahipsizliğinde kalsa da hayaller öksüz;
Bin ölüm, bin maraz hayal-sizlik...

Umuda açılan pencere/kapı..

Hayal denilen düşünsel kurgu;
Evre-evre olgunlaşır, Cenin gibi..

Nerede, ne zaman bilinmez amma
Filizlenir er-geç;
Tahayyül âlemine düşen "tohum"...

Düşme;
Başlangıç noktası, zuhur etmenin...

Her ne varsa fikri-fiziki;
Muhayyel edilenin diriliş sahası;
Düşülen yer!
İster toprak olsun,
İster ilâhî zemin...

Hakikat İdrak’inde Huzurlu Teslimiyet...

Yürek Mutmain- Mesrur, O Sığınakta Emin...

01-12-2014 / Metanet Yazıcı