6
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1767
Okunma
Ne sevinçleri,
Heyecanları yaşanır,
Ne fırtınalar kopar,
Ne sevda yelleri eserdi,
İçinde.
Bir ev ki,
Mutlu çocuk nidaları,
Yükselirdi.
Düğün alayları varmışcasına,
Coşkusu duyulurdu sanki dışarıdan.
Şimdilerde;
Yıllar önce terk edilmiş,
Gibi yalnız,
Her yanını,
Örümcek ağları bağlamış,
Camı, kapısı kırık dökük,
Her an yıkıldı yıkılacak,
Zar zor ayakta durabilen.
Sessiz, kimsesiz, sahipsiz.
Tıpkı bir virane,
GÖNÜL EVİM.
Sevda KARA
01.12.2014
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz