Başkasına ayna oldum kendimi unuttum.
Mümin bir kimseydim günahkâr bir kul oldum.
Yârin kapısındayken kendimi hep başka yollarda buldum.
Affet bizi Allah’ım şefaat eyle ey resul’üm!

Nefsimle savaştım yıllarca imtihan büyük bir cenk.
Allaha sığındım küçüklükten büyüyünceye denk.
Günahlar var önümde gökkuşağı gibi rengârenk.
Affet bizi Allah’ım Şefaat eyle ey resul’üm!

Gençlik kötüye giden bir kervan yaşlılarda var içinde.
Hayat bu yaratılış bir imtihan göçebeyiz bu düşler âleminde.
Günahların haddi hesabı yok amel defterinde.
Affet bizi Allah’ım şefaat eyle ey resul’üm!

Korkmamak elde değil korkusuzca yaşamaktan.
Tövbe etmeye zamanımız yok başkalarıyla uğraşmaktan.
Kirlenmiş alnımız batıp çıkamadığımız günahlardan.
Affet bizi Allah’ım Şefaat eyle ey resul’üm!

Aç kapını ben geldim sana layık bir dost olmak için.
Özgür artık kalbimde yatan siyah güvercin,
İbrahim af ister günahlardan paklanmak için.
Affet bizi Allah’ım şefaat eyle ey resul’üm!