8
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1107
Okunma
Şiir var huzur veren sakin ırmağa benzer
Akarken usul usul gel de biraz durul der
İnce ince işleyip dokundururken yer yer
Hoşgörü yatağından tevazuyla akar o
Şiir var deli dumrul düşürürken uçurur
Pervane kanadında duyguları savurur
Geceye benzetirken güneşiyle kavurur
Öyleki yağmak için gürleyip de çakar o
Şiir var sele benzer bentlerini de yıkar
Avazının şiddeti gökyüzüne de çıkar
Önüne geçmeye gör ümüğünü de sıkar
Hak huhuk hak getire gidişine bakar o
Açıldığı nisbetce akar ya musluktan su
Kimi doldurur tası kimisi örter pusu
Şiir var Yunus gibi muhabbetten dokusu
Aşktan alır da demi gönülleri yakar o
Şiir; şaire sanat acemiye muğlaktır
Aşığın kalemiyse; özü ak sözü paktır
Duygulara ne tatlı ne de güzel uğraktır
Koğuşlanıp sinede nefse çelme takar o
28 Kasım 2014
Cevap Yaz