ey sevdiğim..
geçerken atıver beni
kimsesizler mezarlığına.
taşıması zordur seven yüreği.
ha kafama sıkıp gitmişsin,
ha terkedip gitmişsin.
ikiside ölüm işte.
anlamı kalmamışsa benli yolun..
gidişine bir parça beyaz bez al yüklüğünden,
sevaptır...
ortada kalmış cesedi kefenlemek,
ola/ki otopsiye alırlarsa cesedemi,
sana vasiyetimdir .
dokunmasınlar kalbime,
senli bir çok anı ve erişilmez sevgini gömdüm oraya
hadi uğurlar olmadan...
bırakıver beni kimsesizler mezarlığına.
taş maşta istemez hani,
dilersen kefenleme ,
dilersen ilk gördüğün çukura at beni.
senli hayallerimi üzerime ört öyle git.
senden ayrılmak varsa
orda bir mezar kazılır bana
dar ağaçları kurulur ömrüme..
bir bir asılır umutlarım ,
göz yaşlarımın terine.
sevmelerimin gölgesinde..
kırağı çalar/da sensizliğimi..
ben susarım sessizce.
hadi öldür öyle git .
bas sensizliği soluma...!
cenneti gördüğüm gülüşlerinin dibine göm beni.
yorgunum be sevdam,
öyle yorgunum/ki
nerden bir sensizlik esse ,
bağrıma kocaman bir ateş düşer..
ben ölürüm yokluğuna.
seni öyle sevdim/ki..
ekmek gibi..
su gibi..
kandaki can gibi..
sen gibi sevdim.
ya varlığına gül tenim,
ya yokluğuna cesedim
uğurlar olsun demeden önce ,
kimseziler mezarlığına at öyle git.
Emel Bayrak
23/02/2014 23:47