Yalnız başıma oturdum geçmişimle baş başa dertleşip duruyorum,
Şöyle bir maziye baktımda dostlar uğramaz oldu selam bile vermez oldu bugün yine yalnızım,
Gök yüzüne bakıp soruyorum güneşim nerde diye soruyorum özlemlerim hasretlikde olmasa inanın yalnızım.
Hic sorma yüreğimdeki sızı cok fazla arkadaşım sanki deprem enkazı gibiyim hep aşkla savaşım.
Sorma hep yüce dağlar misali dumanlı garip başım aslında sönmüş külümde olmasa yine yalnızım.
İşin aslında yalnızlığım senin ile başladı senin beni her vuruşunda görenler alkışladı.
Hic sorma sana vuruldum aşık oldum diye dostlar beni dışladı şu ölü kalbimde olmasa inan yine yalnızım.
Ben ilk baştan mağlup başladım aşk denen şu oyuna birkere düşdüm sevgi yoluna.
Ben seni cennetim sanırken çektin ateş kuyuna cehennemimde olmasa inan yalnızım.
Bu dertler kederler armağan miras bana doğuştan bin bir şekle girdim acap hangizi benim özüm.
Çok merak ediyorum hayat cekdirdiğin bunca derde rağmen nasıl kızarmaz yüzün?
İcimde yaralarım olmasa inan bugün yine yalnızım.
Heyatımdaki yeminleri unutup koşup yardım ettim ellere gururumu bıraktım ilan ettim seni sevdiğimi ellere.
Hayatımdaki ihanetler olmasa inan bugün yine yalnızım.
Sürekli namazda niyazdayım kalbim ihanetleri unutsun diye.
Her daim yine kapım açıktır bir dost arkadaş bulsun diye bu halime ağlarım bu dertler bu rüya son bulsun diye.
İnanki göz yaşlarım olmasa bugün yine yalnızım yalnızım......

MURAT KAYA