2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
910
Okunma
karanlıkta kaçıyordu yalın ayak
yıldızlar başında oynaş
taşlı dikenli yollarda
ayakları kan içinde
sadece gece sarmıştı onu bağrına
tek derdi özgür olmaktı
işlemediği suçtan ötürü
neydiki bunca ceza işkence
insan gibi yaşama isteğimi suçu
güvendi geceye firarla düştü yollara
yılları peşine düşmüş
havlayan it sesleriyle
korkuyor kendi nefesinden
koşuyor ardına bakmadan
gece dosttu ona herkesten
silah sesi yırttı geceyi
sırtında zalim mermi
yakındı ayak sesleri it ulumaları
yine tek dostu karanlık gece
oda yenildi sabahın ilk ışıklarına
malesef gecede kurtaramadı onu
serilmişti cansız bedeni yüzün koyu
zaten belliydi bu kaçısın sonu
çevirdiler baktılar yüzü tebessüm dolu
çünki özgürdü göye yükselen ruhu
Cengiz korkmaz
Cevap Yaz