Yıllarca ne mevsimler gördüm geldim bu güne
Hazan oldu şu gönlüm, zevk sefadan bana ne,
Kayboldu birden bire, şu dost denen dostlarım
Kalbim dersen bin parça, ben derdime ağlarım,
Hazan oldu şu gönlüm zevk sefadan bana ne.

Mevsimler yıllar geçti, gün doğmadı bağrıma
Yorgun düştüm yıllardan, bu gelmezdi aklıma
Yoruldum viran oldum, yıllardır gülmez oldum
Gayrı mevsim son bahar gele, gide yoruldum,
Hazan oldu şu gönlüm zevk sefadan bana ne.

Hayali var geçmişin, şimdi benim gözümde
Eksik olmaz gözyaşım, hiçbir zaman yüzümde
Aklımdan çıkmaz gayrı şu benim gençlik çağım,
Şimdi mevsim son bahar, tutmaz oldu dizlerim,
Hazan oldu şu gönlüm zevk sefadan bana ne.

Bir çınarın dalıyken, subaşında kök salan
Dalım gövdem kurudu, şimdi oldum ağlayan
Şimdi gitmek zamanı, ben hazana kul oldum,
Ben yorgun yıllar yorgun düşe kalka yoruldum
Hazan oldu şu gönlüm zevk sefadan bana ne.


23 Kasım 2014-11-23
Ahmet Yüksel Şanlı er
Antalya