Aşkın mabedinde can denilen nefes
Derdime derman olan aşkın vadisindeyim
Aşkın vadisinde aşk ile konuşan ses
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Viran illerde aşkın hasreti ile sürgünüm
Sensiz mutluluk ile geçermi günüm
Aşkın sus dediği yerde geçer ömrüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Benden kaçarak bedenime işletme cürüm
Sanki ben sen olmayınca bakar bir körüm
Ben sen ile olunca inan hürüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Kalbimin emaneti aşk uzat bana elini
Sen olmayınca kıpratamam ben dilimi
Emanetin sevgi ile doğrulturum ben belimi
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Her an çağlayarak koş gönül bağımda
Mutluluklar ile doldurusun sen sağımı
Sahipsiz bırakmazsın gönül dağımı
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Ey aşk seninle hayat her an yeniden başlar
Gönlümde mutlulukla uçuşuyor sana ait kuşlar
Sevenlerin elinde dilinde olmasın nefret bakışlı kirli taşlar
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim

Ayrılık denilen kapının kapısı açılmasın
Hasret ile ayrı yolların yazısı yazılmasın
Nefret ile gönüllerin mezarı kazılmasın
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim


Kul Mehmet derki gel benim nazlı gülüm
Sen olmayınca bana gelmesin ölüm
Sen olmayınca sürünürüm sürüm sürüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün kesildiği yerdeyim
Mehmet Aluç