Gün geceye teslim olurken
Adını bilmediğim bir rüzgar esti yüreğimde
Kendimde kayboldum
Ve kaybolduktan sonra ben
Önce yasaklanmış bir kitap gibi
Kaldırıldım raflardan
Sonra da yakıldım bir tenhada gizlice

Ne kimseler feryadıma koştu
Ne de çığlıklarım duyuldu
Çünkü ben
Bu köhne dünyada yaşayan
Yalnız bir yolcuydum

Ne yollardan başka dostum
Ne de duvarlardan başka sırdaşım vardı
Ne düştüğümde ağlayanım
Ne de Küstüğüm de barışanım vardı
Yoklar içinde vardım ben
Varlar içinde ise yoktum

Bazen yoklarımın arasından sıyrılıp
Olmayan penceremin kenarından izlerdim sokağımızı
Gülüşen eğleşen
El ele tutuşup
Sevgi sözleri sarf edenleri görürdüm
Ve işte o zaman ben
Öyle kanardım ki
Sadece iki cümle kurabilirdim dilimde
Bir gün herkes sevdiğiyle gömülecek
Ben ise kimsesizliğimle
...

Yazan Seslendiren Mehmet Aküzüm