KADINIM DERDİN BANA
Kadınım derdin bana, unutmadım
başımdaki oyalı tülbentten bakarken gözlerine,
selvi boylu,al yazmalı filmi gibiydik,
senden utanırdım,kızarırdı yanaklarım
Kadınım derdin bana,unutmadım
ne zaman bakarken camdan
gökleri bekliyordu gamzelerim,gidişinin ardından
al ömrümü,yaz günlerine dercesine beklerken
şu sedir ağacı yolun ortasında tek ,ben tek,yanaklarım tuzlu
Kadınım derdin bana,unutmadım
geceleri ruhumun gölgesinde uyurken,sensiz
dallarım artık acılı,bu yatak soguk ,bu beden buz
har-ı hicran yüregim dügüm,düğüm ,hadi gel beni çöz
Kadınım derdin bana,unutmadım
veranda günlerinde,bir ah çekimi içiyorken
lal dillerim,tadı yok kelimelerin,küskün ,sen yokken
düşüyorum,üşüyorum,aylardan temmuz cee derken
Kadınım derdin bana unutmadım,
unut dersen uzaklardan,bırak öleyim,yeşillerimi koparma
yüzünde nur-u ayın en güzeli gözlerini nasıl unutayım....
Çık gel,
Hoş geldin kadınım de...bak volkan konak küser,
kederimin uzun günlerinde,canını acıtırsan ayın,yıldızların
onlar bize arkalarını döner....
Kadınım derdin bana unutmadım ..
ne Tanrı, ne yürek,ne gök, ne ben....
ŞAİRE ARZU GÜNAL /21.11.2014