1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
826
Okunma
Başımı öne eyip
Bir suçlu gibi
Ruhumu deşifre ediyorum
İnceyim dal gibi
Köklerime yelteniyorum
Salkım saçak, dengeler
Hiç bitmiş
Çok yok
Kalan az
Birden, bir çocuk dürtüyor
Ellerimi
İçim de, bin naz
Çörekleniyor keyfime
Yarım aksak
Tastamam
Gülüp geçiyorum
Yapmacık sözlere
Aynaya bakıyorum
Aklıma takılıyorum
Böylece yaşıyorum
Ve bu günkü, hali ile
Çocukluğumu seviyorum
Düne, inat
Sebepler türüyor
Nedenler
Kavrıyorum
... Ben yazmayı seviyorum
O susmayı
Taşlar kırılıyor
Önemsiz yargılar
Luzumsuz gerekçeler
Bir lütuf yerine oturuyor
Ellerim uzanıyor
Hoşgeldin diyerek
Hoş buldum diyor
Varmı başka huzur
Bulamadım
... Yok
Vicdan ile, yaşamak kadar
Cevap Yaz