Varsa çocuk neşesi; evde hoşluk başkadır
Başkadır; çocuk kalbi balında açan gönül
Duru, temiz, o sevgi, o saf bakış aşkadır
Aşkadır gülen gözler, erinçler kokan sümbül.

Varsa çocuk çığlığı; inliyorsa ortam, yer
Çocuk kalbi sesine; insanüstü kulak ver
Kulak ver savaşlara; vurulan Ayşe, Tamer…
Bombalar patlar, yanar çocuk kalbi, üşür kül.

Nasıl bir duygu; gecekonduda çocuk olmak!
Her işe koşmak, bilgi yerine kemle dolmak
‘Alın terinle ekmek, hayat yükünle gülmek!’
Buysa onun kaderi; ey düzen çözüm sen ol.

Ben; hayat çiçeğiyim, kokumu işit anne;
Anne; söyle nerede babam; bu küslük niye!
Canım babam; kucakla, sar muhtacım sevgine
Gazele dönen gönül, yeşersin açsın dal dal.

Mutluluk nasıl bir şey? Ya gülmek; ey insanlık!
Oyuncaksız, ayağım çıplak, özüm karanlık
‘Ağlama’ diyen çok da; hassas iş farkındalık:
Barış, eşitlik, birlik; ilkesine olsun yol?

Güneşe varmak nasıl şey? Verin uçurtmamı
Yeşilin coşkusunda verin mavi dünyamı
Ne ayrılık, ne savaş; güzel kılın yaşamı
O yaşam ki; sevgiler, aşklar açtırır gül gül.

Gülşen Şenderin

20 KASIM- DÜNYA ÇOCUK HAKLARI GÜNÜ
(TÜM ÇOCUKLARA ARMAĞANIMDIR)