1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
795
Okunma
Sen vazgeçtiklerini anlat uzayan gecelere
Koy bir kadeh daha
Gün gecenin kirpiğinden düşmesine ne kaldı ki
Anlat sevgili
Kaç şafaksız güne hüküm giydiğini
Değişemediğin için bağışla kendini
Tüm efeliğinle salın hiçliğinde
Doldur bir kadeh daha
Farzet aylardan kasım
Alışamamış soğuğa tenin
Çocuksu kadınlığıyla saklanmış geceye sevdiğin
Unuttuğunda
bir nehir ikiye böldü ömrünü
Hatırla
Seviyorum sözü ne zaman yemin oldu hayatında
Saksıdaki begonya
Sen suladığında mı ?
Aç dediğinde mi çiçek derdi
Sonrasına cahilim
Affet sevgili
uzar bire bin öldüğünde insanın özür dilemesi....
Demet Erdogdu