Hava iyi,oturdum yine eski günlerdeki gibi
Tren istasyonuna yakın çay bahçesine,Karşıyakadaki
Ah güzelim Karşıyaka hiç unutmadım,hep sevdim seni
Aşinayız bir birimize iç içeyiz işte,sardık biz bizi

O tren tan tanının ardındaki manolya apartımanındaki
ilk kat bizim evdi..
Evime de gittim gördüm,beni görenler ne çok sevindi
Oysa sana dönüşüm tam,otuz üç sene sonra idi...
Yine aynı muhabbetin içinde bulmak kendimi beni de çok
sevindirdi.

Vapur iskelesine giden ana yolun yine ana baba günü gibi
İnsanlar hala bakımlı itinalı temiz yüzlü güler yüzlü sevimli
Senin adına’Karşıyaka da İzmirin gülü’diye şarkılar bestelendi
Güzelsin Karşıyaka,hep alımlı,İzmir seninle,çok güzel şiirdi

Manolyalar sarmaşıklar evlerin bahçelerinde,her yerlerde
Mis kokular sarar etrafı,yıldızlar ışıl ışıl gecelerinde...
Dillere destan olmuşsun,her bir anın güzelliklerinde...
Bir Karşıyaka bir Balya iki cihanda,gönlümde gözümde.

10.02.2008.
KARŞIYAKA.