Sessiz koylarda, her şeyden uzak;
Beyhude aşklara terk edilmişim
Sevinçten dökülen gözyaşlarımı
Kalbime sererek kuruttum

Şefkat ağlaşıyor havuz başı meyhanesinde
Akşam güneşleri dalıyor tılsımlı uykulara
Bütün mevsimlerin aşkları geçiyor kalbimden
Gurbetin istasyonlarında mevsimlik defterlerim

Hasret denizler kadar büyülü ve renkli
Beyhude rüyalarım kadar ulaşılmaz
Sürgün günlerimde tren yolculuklarım
Özlemin şelalesi kadar coşkun

Sen sevinçsiz gülüşlerim gibi kalbimi yakıyorsun
Meyhane masasında hayal kırıklıklarım
Beyhude aşklar savruluyor keder perdesinden
Zamanın çocuksu sessizliğinde uyuyorum

Sensizlik dökülüyor sessizliğin gözyaşlarından
Sürgün günlerimin rüyaları kadar özlemli ve hüzünlü
Yorgun ışıklar uyuyor meyhanenin ağaçlarında
Özlemler denizin enginleri kadar meltemli ve serin

Sonbahar uykularında yumulmuş kirpiklerin
Yüzündeki ilkbahar tebessümleri kalbimi yakıyor
Belki de kalbimden düşmeyecek kışlık güllerin
Bitmeyen aşk türküsü denizin rüzgârlarında

Renkli güz yaprakları uçuşuyor hazan bahçesinde
Lavanta mevsiminde yattım yazlık meltemlerle
Gurbetin yanık kokulu renkli rüyalarını özlemişim
Beyhude sevinçlerden öğrendim hayal kırıklıklarını

Kalbimden düşmüyor gökkuşağı aşklarım
Avuçlarımda yanmış bergüzar mektupların
Mahzun ıslıklar denizin meltemli türküsüyle
Aklımdan geçti bütün sürgün günlerim