Sana gelsin sıradaki yağmur damlası,
Sen bana gelemedin, o sana gelsin.
Sana gelsin sıradaki gözyaşım,
Öylesine hüzün dolu fakat umudunu yitirmemiş..
Sana gelsin bütün şarkılar, türküler
Bütün hüzün ve umut dolu makamlar..

Nefret doluyum bugün
Sana doluyum
Sen olmuş her tarafım..
Sen kırıyorsun etrafımdakileri ben değil..
Sen yakıyorsun umutları, ben değil..
Bedduaları da sen alıyorsun, ben değil..
Sen gidiyorsun aslında, ben değil..

Nasıl böylesine severken haykıramıyorum öyleyse ?
Sen göz bebeklerimi yalana zorluyorsun.
Ben yalan söylüyorum.
Beni günaha da sokuyorsun.
Aşk bu günahı olmazdı,
Ben günahlı aşkın esiriyim..
Sen anladın mi hiç ?
Hani birazcık ayan olmuştur belki
Olmuştur olmuştur...
Ben bu kadar sen doluyken,
İllaki sen taşmıssındır kalbimden.

Seni bilmiyorum,
Seni anlayamıyorum.
Sen de kendini anlamıyorsun yar.
Anlamıyorsun kendini.
Sen de bilmiyorsun ne halde olduğunu,
Dünya kör etmiş gözlerini,
Aç göz kapaklarını, bak bana.
Ben buradayım,
’Gel yanı başıma, çok gereklisin’ desem.
Ne değişir ki ?
Sen yanı başımdayken sessizliğime yeniliyorum
Ve sende öyle..

Yok yok biz böyleyiz işte..
Utanıyoruz çokçama..
İşte en çok bu halimizi seviyorum ya,
En utangaç halimiz..
En güzel, en derin, en masum..