5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1075
Okunma
#
suya bürünmüş ay var ya
gündüz çıkıp göğe
gece göle
yerin yurdun belli değil ya
neyse
bir buluta bakar
kala kalışların
dona kalışların
çırılçıplak bakışların
dur şiirim geldi şimdi şaiirim
göldeki kurba da niye vıraklar ki
böyle zamanlarda
böyle zamansızca
kırık bir yeri olmalı
mesela baştaki tahtaları
yoksa yılan bu yutar adamı
bunca ye beni
kahrolur şimdi
kahrından kaybolur şimdi
şimdi
güneş doğar da kaçar göğe geri
sanır gök mavi saklar kendisini
bilmez ki ardı arkası zifiri siyahi
hem aya ne zaman kar yağdı
işte o zaman
çalıp davulu zurnayı
ata bindirip
kurup gelini, halayı
üzgünüm şairim
şiirim gitti geldiği gibi
#
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
/ yıldız(lı) bakışlar ile
Şiirin sahibi
Cevap Yaz