Ne beklersin fakir olan insandan
O köyünde elektirik görmemiş
Boşuna yaşamış yalan dünyada
Tarla süren traktörü görmemiş

Kara saban ile torağın sürmüş
Tarlada tapanda ömrü çürümüş
Kendisi haline ağlamış gülmüş
Radıyoyu telefonu görmemiş

Okumayı sökmüş altı senede
Hepimizden bilgilidir ginede
Rakıyı içmede yemek yemede
Sofrasında haram lokma görmemiş

Karısına avvaz demiş bu yüzden
Ölse bile dönmez verdiği sözden
Hata yapmaz özür dilemez sizden
Yalan dolan bilmez hile görmemiş

Elleri yırtılmış topraktan taştan
Medet beklememiş gökteki kuştan
Bıyıkları donmuş soğutan kıştan
Sobasından başka sıcak görmemiş

Böyle insan gördüm kendi köyümde
Ne güzel oynadı köyde düğünde
Hatır hürmet sevgi böyle gönülde
Sevgiden saygıdan zarar görmemiş

Anladım ki yılmaz sende cahilsin
Ne verirse mevlam hayırlar versin
Bizi cahil koyan devlet sevinsin
Devlet baba ölmüş evlat görmemiş

HÜSEYİN YILMAZ