1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1249
Okunma
hayat denen çıplak ayak
dallarına eser rüzgar
elde var hep koca sıfır
vursada kıyıya dalgalar..
zaman vakte üşüsede
kıymıklar dolar yarınlara
ben bana mahkum olmuşum
ruh cana bir yere kadar..
el avucta yetim kalmış
arıyor nasibini yokta
gül bahçesinde gülün hali
ne eylesin kayıpta..
tersinden gidiyor yollar
sona sona doğru
başı mazide saklı
bulunması mucize belki..
düşün ki kara bir oda
penceresi açık bir vadi
bülbüller mi desem çiçekler mi
birbirinden de güzel hepsi...
(Berlin,17.11.2014)
Talat Özgen
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz