Mehtaba dönderdin, gülmezdi yüzüm
Ay mısın nur musun, semâ mısın sen
Sanki samanyolum, seher yıldızım
Gözümün ağında, tema mısın sen?

Nasıl tarif etsem, bilemiyorum.
Zerre kadar kusur bulamıyorum,
Senden gayrı yâr dilemiyorum,
Zemzemin çoğunda, yuma mısın sen?

Kanatsız meleksin, cennetten huri
Benzerin doğmamış Havva’dan beri,
Edepte iffette, namusun piri,
Arafat Dağı’nda, cuma mısın sen?

Sönmüşken gönlümün,sevda ateşi
Sen doğdun içime "aşkın güneşi"
Ruhumun ikizi tenimin eşi
Sevdamın göğünde, hüma mısın sen?

Senin güneşinden başkası doğmaz,
Ihanet yağmuru üstüne yağmaz
Inanki gönlüme başka yâr sığmaz,
Ömrümün çağında, tüme misin sen?

Yeter artık yeter, söyletme beni,
Kanıyor yüreğim, yırtıldı teni,
Öyle saplandın ki, çıkartmam seni
Kalbimin sığında, kama mısın sen.

Yoksa Şirin misin, Aslı mısın sen,
Ferhat’lı dağlara yaslı mısın sen,
Figani’nin en son, faslı mısın sen,
Çıramın yağında, füme misin sen.


KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
10.11.2014 ÖZBEKİSTAN/SAMARKAND

Füme: Yanan nesneden çıkan mavi renk duman.
Hüma: Yükseklerden uçan sevda masalı kuşu
Yuma: Yıkama,kutsal suda arındırılmış hal.