Orhun kıyısında bir yaşlı söğüt
Sanki yakıyordu geçmişe ağıt
Dağıt deli gönül efkarı dağıt
Söğüdün dalında bülbül ötüyor
Afraze gözümde nasıl tütüyor

Kulağıma Tengri dağdan ses gelir
Zirvenin karları, erir su olur
Ötüken toprağı, bereket bulur
Bu yürek bir görsen, nasıl atıyor
Afraze gözümde nasıl tütüyor

Orhun böyle sessiz Baykal’a akar
Selenge nehrini koluna takar
Afraze yoluma, nasıl da bakar
Çangay dağlarında güneş batıyor
Afraze gözümde nasıl tütüyor

Isık gölden Altaylara at sürdüm
Ötüken başkentim, buralar yurdum
Kopumuzumu çaldım, söylenip durdum
Dokunsan ağlarım, hasret yetiyor
Afraze gözümde, nasıl tütüyor

Beluçe’den indim, atım yorgundur
Deli gönül, bir güzele, vurgundur
Günler boyu, göz uykuya, sürgündür
Ötüken göründü, hasret bitiyor
Afraze gözümde, nasıl tütüyor

Kuçerla ovası, bitmek bilmiyor
Katun nehri ise, merhem olmuyor
Altındağı, gölgesini, salmıyor
Özlem dikenleri, kalbe batıyor
Afraze gözümde, nasıl tütüyor

Lüzumsuz diyor ki, özümü buldum
İdil’den, Orhun’a, umutla geldim
Kızıl elma ile huzurla doldum
Gönülde,Turan’a, hasret yatıyor
Afraze gözümde, nasıl tütüyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ