Ayrılık hasreti, ne kadar soğuk
Nefesim donuyor, sisleniyorum
Yüzüm hiç gülmüyor, şu boynum eğik
Elemle, hüzünle, besleniyorum

Dalında salınan, ayva nar gibi
Saçlarıma bir bak, oldu kar gibi
Yoğ imiş Dünya’da, tatlı yar gibi
Adını andıkça, hisleniyorum

Dinmiyor güzelim gönülde sızı
Gülmeden geçirdik, baharı yazı
Dalıyorum böyle ben bazı bazı
Gözlerim doluyor, puslanıyorum

Yokluğun çok kötü her şey iyide
Dalga sesleriyle doldum kıyıda
Deli gönül böyle kör bir kuyuda
Sana derinlerden, sesleniyorum

Ne seni güldürdüm, ne de ben güldüm
Özlem acısıyla, ölmeden öldüm
Mızrapsız küf tutan, saz teli oldum
Böyle bir kenarda, paslanıyorum

Tat alamıyorum sazlarda, meşkte
Salınanım yok ki, şu sırça köşkte
Vuslat olmayınca, böylesi aşkta
Çile dağlarına, yaslanıyorum

Lüzumsuz ne işin tamburla ney’le
Küsüpte hayata, kahretme öyle
Sevdiğinden uzak, kalınca böyle
Sanma deli gönül, uslanıyorum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ