Bende isterdim gönül bahçeme ektiğim
aşk togumlarının filizlenip yeşermesini
bende isterdim yalnızca hayalini kurabildiğim
bütün düşlerimin gerçekleşmesini
ama sen istedin kaderin feleğin
tunç,dan çelikten bir halka olup
bileklerime kelepçelenmesini.

Bütün dertlerimi
hiç yoktan hançer gibi
yüreğime vurmaktan,
bütün sevinçlerimi
bir tek kağıtlı cığarama tutun diye sarmaktan
Allah`im sen saitsin
güneşin batıp ayın hakim olduğu
her gece onu düşünüp yatmaktan
ben bıktım ben usandım
hayat ise utanmadı
acılarıma her gün yenisini ekleyip
yaralarıma tuz basmaktan

Artık eski bir tren yolculuğudur gözlerim
garların grisinde kalan
hangi sevdanın boynuna sarılsam
kısa kaldı kollarım s/arınmalara

Bilmem ki neresindeyim ben bu hayatın
somutlanır düşermi toprağıma cemrelerim
kurşun aldım sol yanımda
yaralarımı örmeliyim
yaşayan bir ölü var içimde
bir an önce gömmeliyim

Şimdi hayatın kırık dökük bir yanı bende
bir yanı sende kalmış
çektiğim ne varsa özümden gizli
hayatın anlamı sözlerden düştü
vurdu yüreğime aşkında ezdi
hayat bir parça nem
oldum olası sensizliğin sonrası
beter bir cehennem

Aşk eğer lafta kalacaksa
bırak telafuzunu dahi yapmayalım
ama eğer yüreklere hançerle kazınacaksa
bir bıçak verde önce ben kazayım
hayatın ne,kadar acı olduğunu
düşündükçe bu sevdadan kahrolduğumu
zamanla düşüp yok olduğumu
dün geldi geçti
yarın meçhuldür
hayat dediğin kaşla göz arası
o,da bir gün,dür,
er veya geç
sonumuz ölümdür....


Yorum funda sağlam.
YARALI_34