0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
532
Okunma
Gecenin ,
Sel gibi ilerleyen karanlığında,
Tek tek kayboluyor tüm nesneler.
Gömülüyorlar yalnızlığın karanlığına.
Zifiri karanlık bir dünyada,
Küçücük bir kıvılcımsın sanki.
O , dokunduğunu küle çeviren,
Yıldırımları arıyor insan.
Ve bir kıvılcım düşüyor yüreğime.
Yüreğim kör , yüreğim ateş.
Baş kaldırıyor tüm geceye.
Kül ediyor karanlığı meskeninde.
Şüpheye düşüyor yaşama isteğin.
Ve ayrılıyor bedenin ruhundan.
Tamda bu kadar anlamsız olmaz derken,
Güneş yeniden doğuyor ufuktan.
