Akıllı uslu sevmeyi, beceremiyorum bir türlü!
Hep sevdanın karası çekiyor beni!

Şu üç ses var ya!
Şu üç ses!
"A,Ş,K"
Bir araya geldiğinde bende!
Yüreğime batmayı yeğliyorlar, benzeyerek dikene!

Akıllı uslu olamıyor hiç yüreğim,
Hep ateş üstünde yaşıyor kara sevdalarımı.

Oysa!
Oysa,ne çok kangren dönüşümleri yaşadım sevdalarımda.
Ateşim ezber bozdurdu hep,termometrelere,
Tüm aşk zamanlarımda!

Olmazların kapısına gitti dayandı yüreğim her zaman!
Hâl böyle olunca elbet,
Sıtma nöbetleri yaşadı bende aşk hiç durmadan!

"Köşk,möşk istemez"derdi,
Ve hep cepsiz gezerdi yüreğim!,
Ne deyim!.

Korku desen!
Bilmediği tek şeydi desem!

Evet!
Evet, bu deli gönlüm var ya!
Bu deli gönlüm,korkuyu ezdi, ezdi, ezdi!
Ne yazık!
Ne yazık ki, hep korkak yürekleri gezdi!
Ne yazık ki ,hep deli deli sevdi!

Bir gün olsun!
Bir gün olsun, akıllı uslu sevmedi ki hiç!
Hep karasında gezindi sevinin piç!

En son, en son kasem ettiğimde seviye!
Zaten kara sevdam sonrasında dönmüştüm deliye!
Nermin Akkan