Konuşmaya dilim dönmüyor,
Yürümeye mecalim kalmadı,
Sızlayan yüreğimde kırgınlıkların,
sayısız parmak izleri kalmış.

Çıkmak istiyorum yüksek tepelere,
Avazımın çıktığınca bağırıp,
Sana olan öfkemi gök yüzünün maviliklerine anlatmak,
Gönlümü bir nebze de olsa avutmak.
Havada uçuşan kuşlar korkar mı?
Seni kime anlatsam anlar bilmiyorum,
Unuttum desem unutmadım ki,
Kim inanır ki sanki uydurduğum masala,
kendim bile inanmıyorum,
Yüreğimde sen varken,

Unutmuş gibi yapacağım kendi kendimi kandırıp,
İçerim kan ağlasa bile,
Adını anmayacağım,
Seni her gördüğümde gülüp oynayacağım,
Rol yapacağım duygularıma inat,
Sonra sesiz sedasız ağlayacağım,
Bir köşede belki de,
Neden ağladığımı hiç kimse bilmeyecek,
Soranlar olursa eğer,
Gözlerime toz kaçtı diyeceğim,
Unutma.

Yıldız Özcan