Diyeceğim konu,yürekte yara,
Her akşam düşürür,ruhumu dara,
Ne akbil gözümde,nede bir para,
Derdin içimde,derin yüzkırkaltı.

Ne elbise kalır,ne de bir süsü,
Ahbap olduk her gün dargını,küsü,
Boğazköy-Bakırköy halk otobüsü,
Seninle aram,serin yüzkırkaltı.

Bekliyor durağındaki insanlar,
Bu öfkemi ancak çekenler anlar,
Yağmurda otobüs bekliyor canlar,
Varmı binecek,yerin yüzkırklatı ?

Gelsen ayrı bir dert,gelmesen ayrı,
Dayanacak halim kalmadı gayrı,
Kalmıyor insanın kalmıyor hayrı,
Her şeyin ayrı,sorun yüzkırkaltı.

Söylediğim açık,yani gayet net,
Soförün zaten Allah’a emanet,
Koltukların leş be,yokki meğmenet,
Eksilmez pasın,kirin yüzkırkaltı.

Aracımız bomboş,buyurun dersin,
Balık istif taşır,beni gerersin,
Kanar isem Allah,belamı versin,
Boşa beklersin,yarın yüzkırkaltı.

Erdal SARIGÖZ
4-Kasım-2014
İSTANBUL