Vicdansız gönüller vicdanlı gönüllere karıştı
Maden ocağında yine işler hayatlar ölüm ile karıştı
Bilmem neden hala insanlık ile gönlümüz barışmadı
İnsanlığın değerini bilen insanlar nerede kaldı
Çabuk gel ey insanlık ak ile kara birbirine sarıldı
Bir lokma ekmeği insanlara çok gördük
Bir lokma ekmek için sabah yola çıkıldı
Düşler kuruldu kurulmadan anında yıkıldı
Eş anne çocuklar gözleri yaşlı yollara döküldü
Çabuk gel ey insanlık ak ile kara birbirine sarıldı
Bilmem utanmadan nasıl hemen hazır olur bahane
Gözler görmez feryadı işler nasıl olur şahane
Kipriklerde akar yaşlar kasalar haksız dolar para ile kimene
İnsanlık öldü ey insanlık çabuk gel eşler çocuklar anneler ağlar yine
Kul Mehmet der ki sanki maden ocağı değil ölüm makinası
Burayı yönetenler insan değil ölüm çetesi
Bilmem ne zaman son bulur bu vicdansızlığın çaresi
Söylenecek söz kalmadı varmı bu sözlerden daha ötesi
İnsanlık öldü ey insanlık çabuk gel eşler çocuklar anneler ağlar yine
Mehmet Aluç