son
bahar’im
biterken
rüzgarlar
haşince, esiyor yine
ayaz, vuruyor
dallarıma
d/üşüyorum
sararıp
solan
kızıla, dönen
yapraklarim
dökülürken, yere
hüzün, yagıyor
yüregime
bir, bir
savruluyor
gözlerimin
uçurumundan
ölüme, mahküm
affı, olmayacak
bir suçlu gibi
damla, damla
d/üşüyorum...