Odalar dolusu hatıra nereye saklanır ki.
Saçaklarından buz damlaları dökülür odaların.
Ki biz her mevsim mutlu olabilen kişilerdik.
Sen ve ben...
Girdiğimiz her mekanı gül bahçesine döndürür
Akşamları renkli kağıt fenerlerle donatırdık.

Ay tutulacakmış bu gece.
Büyük bir felaket bekleniyormuş güpegündüz.
İklimsiz çiçeklerin sancısı tutacakmış peri bacalarını.
Öylesine büyükmüş derdi dünyanın.
Kimin umurunda.

Sen değil miydin kalp ağrıları çeken uzağımda.
Hani anlar iradene isyanla bana bağlanırdı hafta sonun boyunca.
Bölüştürdüğün zamanlar ihanet ederdi sevdiklerine de
Bana koşarlardı peş peşe.
Dudakların ballı bir kara incir iken,
Açılıp kucak dolusu çiçek olurdu koynumda.

Çift başlı bir gezegen bulunmuş uzayda.
Nehirler ileri-geri akmış gün boyunca.
Çam ağaçları sedirlerle yarışmış ardı sıra
Aşk başka omuzlara da konmuş,
Olacak ya.

Ellerini,ellerini uzatma bana.
Küçük küçük efsunlarla uğurladım kendimi.
Çok sevmiş seni başkaları.
Çok demişler ya,kimin umurunda
Bedeninin kanayan yarasında
Beni görüp ağlamışlar sonra
Olacak ya,
Bir türlü aşkımın olduğu yere ulaşamamışlar.
Aşkının olduğu yere kavuşamamışlar.